Szumawa, choć dzikia i wyludniona, posiada całkiem dużą sieć lokalnych linii kolejowych, umożliwiających dogodny dojazd do górskich kurortów i szlaków turystycznych.
Elektrowóz serii 210 045-1 oraz wagony doczepne serii 010 w składzie pociągu osobowego ČD, kursującego na szlaku Rybník – Lipno nad Vltavou. 3.05.2014.
Linie te należą do najbardziej urokliwych szklaków żelaznych w Czechach, przebiegają bowiem w większości w górskim terenie. Część z nich udało nam się przejechać w ciągu trzech dni.
Wagon motorowy 842 020-0 na tyle poc. os. 8112/3 České Budějovice – Nové Údolí na stacji w Czeskim Krumlowie.
Pierwszego dnia wyruszyliśmy z Czeskich Budziejowic, obierając za cel podróży Český Krumlov oraz Lipno nad Vltavou.
Český Krumlov, średniowieczny gród z rozległym kompleksem zamkowym położonym na skalnym brzegu Wełtawy, leży na szlaku kolejowym oznaczonym nr 194, łączącym Czeskie Budziejowice ze stacją kolejową Černý Kříž. Linia ta budowana była etapami. Nawcześniej, bo w 1891 roku, oddano do użytku odcinek od Czeskich Budziejowic (rozjazd Rožnov) do miejscowości Kájov.
Zabytkowy budynek dworca kolejowego w Czeskim Krumlowie od strony peronów.
Stacja w Czeskim Krumlowie znajduje się na jego 27 kilometrze, na wysokości 540 m n.p.m.
Lokomotywa serii 754 020-6 na czele poc. os.8114/5 Nové Údolí – České Budějovice wjeżdża na stację w Czeskim Krumlowie.
Na odcinku Czeskie Budziejowice – Český Krumlov lina ta przebiega pośród wzniesień Pogórza Szumawskiego, w pobliżu masywu Blanskiego Lasu (Blanský les) z dominującym szczytem Kleť (1084 m n.p.m.).
Widok na zamek w Czeskim Krumlowie.
Zamek w Czeskim Krumlowie wraz z otaczającą go staromiejską zabudową, zwaną Latranem, został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO i jest drugim co do wielkości (zaraz po praskich Hradczanach) założeniem zamkowym w Republice Czeskiej.
Zamek w Czeskim Krumlowie.
Po powrocie z Czeskiego Krumlowa udaliśmy się do Rybnika, by tam przesiąść się na pociąg osobowy jadący trasą tzw „Lipenki”, pierwszej zelektryfikowanej linii kolejowej na ziemiach czeskich.
Wagon sterowniczy serii 80-73 055-0 na czele składu pociągu os. 3885 „Vltava Dunaj” Austriackich Kolei Federalnych do Linzu.
Do Rybnika prowadzi linia kolejowa oznaczona nr 196, która w więkoszości wiedzie, a w zasadzie „wije się” traktem dawnej kolei konnej, która w 1832 roku połączyła Czeskie Budziejowice z Linzem. Kolej ta o łącznej długości 128 km i rozstawie szyn 1106 mm uważana jest za pierwszą transgraniczną linię kolejową na kontynencie europejskim. Funkcjonowała do 1871 roku, kiedy to została zastąpiona linią normalnotorową, obsługiwaną już parowozoami.
Muzeum koněspřežky w Czeskich Budziejowicach.
Dzieje kolei konnej przypomina Muzeum koněspřežky w Czeskich Budziejowicach, mieszczące się w zabytkowym budynku domu dróżnika przy ulicy Mánesovej 10.
Budynek dworca kolejowego w Rybníku od strony peronów.
Obecnie na tej linii kursują do Linzu pociągi osobowe z Czeskich Budziejowic oraz pospieszne z Pragi.
Siemens ES64U2 (1116 193) na tyle pociągu osobowego 3885 do Liznu na stacji Rybník.
Pociągi osobowe obsługiwane są składami ekektrycznymi Kolei Autriackich serii 80-43 prowadzonymi w systemie push-pull przez lokomotywy Siemens ES64U2 (seria 1116).
Poc. os 18811 do Rybníka na stacji w Lipnie nad Wełtawą.
Jednotorowa zelektryfikowana linia kolejowa nr 195 o długości 22 km, zwana potocznie „Lipenką”, łącząca Rybník z Lipnem nad Wełtawą, została oddana do użytku w 1911 roku jako „Vyšebrodská elektrická místní dráha”. Linia ta biegnie w dolinie Wełtawy, we wschodniej części Pogórza Szumawskiego.
Budynek dworca na stacji Lipno nad Vltavou.
Lipno nad Wełtawą jest najwyżej położoną stacją „Lipenki” (710 m n.p.m.). W 1955 roku, w związku z budową zapory wodnej na Wełtawie (Lipenská přehrada), została ona przeniesiona na drugi brzeg rzeki.
Widok z zapory na zbiornik lipnowski.
Lipnowski zbiornik jest największym sztucznym jeziorem w Czechach, dlatego też nazywany jest często Czeskim Morzem. Tafła jeziora mieści się na poziomie 729 m n.p.m.
Widok na zaporę wodną w pobliżu elektrowni Lipno I.
W pobliżu zapory znajduje się również elektrownia wodna Lipno I.
Przeczytaj również relację z kolejnych dni:
Rajzy po glajzach 
Pingback: Pociągiem przez Szumawę. Część II | Rajzy po glajzach